31 aug Wat wil jij later worden?
“Wat wil jij later worden?”
Die vraag is jou vast al honderden keren in je leven gesteld. Onze maatschappij is ingesteld op die vraag. Al op jonge leeftijd vragen we kinderen welk beroep ze later willen uitoefenen. De meesten hebben wel een idee: brandweerman, politie, zangeres, actrice… je moet iets te dromen hebben. Ik wilde als kind altijd juf worden. Al zolang ik me kan herinneren, zag ik mijn toekomst voor me als juf op een basisschool. Want ik hield van kinderen en ik was goed in organiseren en dingen uitleggen.
En dus begon ik aan de pabo. Maar toen ik startte met mijn stage, viel het me al gauw vies tegen. Ik vond er niets aan. Het beroep van juf paste totaal niet bij mij. Ik begon op te zien tegen de stagedagen en moest al gauw concluderen dat ik het beroep van juf enorm geromantiseerd had in mijn hoofd. Ja, ik hield misschien wel van kinderen, maar niet van dertig tegelijk. En ja, ik kon wel goed organiseren, maar genoot er niet van in deze setting. En hoewel ik goed was (en ben) in dingen uitleggen aan anderen, kwam mijn talent om dingen uit te leggen niet goed uit de verf voor de klas. Ik raakte ervan in de war. Dit is toch wat ik wilde worden? Dit is toch het beroep dat ik wilde gaan uitoefenen? Noem het stuurloos, want zo voelde ik me wel. In een maatschappij die ingesteld is op beroepen, doelen bereiken en concrete plannen voor de toekomst, voelde ik me een beetje verdwaald. Ik wist opeens niet meer wat ik wilde worden.
Maar ik wist wel waar mijn interesse lag en daarom begon ik aan de studie Engelse en Spaanse taalkunde, een studie waar ik van begin tot het eind enorm van genoten heb. Pas aan het einde van mijn studie begon de ellende weer. Wat ga je doen na je studie? Wat wil je worden? Het was jaren later en nog steeds had ik geen idee. Ik had geen concreet beroep voor ogen. Ik wist alleen maar welke onderwerpen me interesseerden.
Omdat ik veel van schrijven en taal hield, startte ik een aantal maanden nadat ik mijn masterdiploma haalde mijn eigen bedrijf. Het was de start van iets moois, maar ook de start van nieuwe inzichten. Meer dan ooit realiseer ik me dat de vraag “Wat wil je worden?” eigenlijk geen goede vraag is voor mij. Dat is het nooit geweest. Waarom stellen we leerlingen op de middelbare school niet de vraag “hoe ze graag werken?”. Het “hoe” zegt mijns inziens veel meer dan dan de “wat”. Want als je mij vraagt “wat ik wil worden”, weet ik het eigenlijk nog steeds niet. Ik ben niet iemand die als doel heeft om een bepaald beroep uit te oefenen. Maar ik ben wel iemand die goed weet HOE ze wil werken. Ik weet welke randvoorwaarden ik nodig heb, om prettig te kunnen werken en om mijn werk, wat dat dan ook is, goed te kunnen doen. Dingen zoals…
alleen werken, zonder prikkels
mijn eigen tijd in kunnen delen
zelf controle hebben over het wel/niet aannemen van opdrachten
niet onder een baas werken en dus mijn eigen koers kunnen varen
zelf selecteren van welke klanten ik inspiratie krijg, in plaats van dat anderen dat voor mij doen
Natuurlijk. Je moet weten wat je leuk vindt. Zo weet ik dat ik van taal houd. Iets van richting is belangrijk. Maar vraag jezelf daarna eens af welke werkvorm bij jou past. Wat heb jij nodig om goed te kunnen functioneren? Wat voor omgeving vind je prettig? Zit je graag in een gestructureerde omgeving? Vind je het fijn om collega’s te hebben, of juist niet? Houd je ervan om zelf je tijd in te kunnen/moeten delen, of vind je het prettig om mee te gaan in het ritme van een bedrijf? Wil je bij een groot, of juist bij een klein bedrijf werken? Wil je veel verantwoordelijkheden hebben of houd je daar niet van? Werk je graag met je handen, of denk je graag na over moeilijke vraagstukken? Het beantwoorden van al deze vragen dragen veel bij aan het vinden van de juiste werkplek, meer dan de vraag welk beroep je wil uitoefenen. Want als je op deze vragen een antwoord weet, kan je vervolgens gaan kijken welke functies/beroepen bij die randvoorwaarden passen. Misschien zijn dat niet de beroepen die je riep toen de juf je in groep 3 vroeg wat je later wilde worden. Maar misschien zijn dat wél de beroepen die het beste bij je passen en waar je volledig tot je recht kunt komen.
Wat ik later wil worden? Iemand die weet wat bij haar past en weet waar ze gelukkig van wordt. Laat ik daar eens mee beginnen, dan volgt de rest vanzelf.